Arjan's blog

Ik schreef al eerder in een blog, dat ik het bijzonder vind om een interview te lezen met een persoon. In de weekendbijlage van het ND van vandaag is Ad de Bruijne aan de beurt: De vrijheid van Ad de Bruijne . Het interview trekt al met de eerste zin mijn aandacht: “Hij (AG: De Bruijne) is ‘in Christus’ (…)”. ‘ In Christus zijn ‘ klinkt bekend, dat is recentelijk vooral door Hans Burger ons onder de aandacht gebracht. Ik vind het een meer dan boeiend onderwerp, omdat het gaat over de fundamenten van het christelijk geloof. Hoe zou dat nu werken bij De Bruijne, dat ‘in Christus’ zijn? We lezen verder: “Ik (AG: De Bruijne) ontdekte dat ook de heiliging van mijn leven ‘in Christus’ gebeurt. Niet: Hij verlost je van je zonden, en nu moet jij met behulp van de Geest dankbaar gaan leven. Nee, ook de heiliging is Christus’ zaak. Het nieuwe leven ís er al, en het is van mij.” De Bruijne vertelt in het interview dat Christus een persoon werd voor hem. Iemand met wie je een relatie kunt hebben.

Mijn vorige blog ging over geloofsgroei, (gedrags)veranderingen, het lijken op Christus. En over de vraag of de kerk op deze punten wel voldoende gefocust is. O.a. Graham Tomlin (Een kerk die prikkelt) geeft een antwoord op die vraag. Volgens hem is het probleem van veel kerken dat er weinig aandacht wordt geschonken aan het voortdurende proces van verandering (groei). In zijn boek legt hij allerlei verbanden tussen evangeliseren en veranderen . Zo werkt hij uit, dat evangelisatie tot verandering leidt. Kerken die evangeliseren, moeten veranderde mensen voort brengen, levenslange leerlingen van Jezus Christus als het gaat om het goede leven. Maar verandering leidt op haar beurt ook weer tot evangelisatie. Tomlin schrijft dat wanneer de kerk de spirituele en persoonlijke groei van christenen hoog op de agenda heeft staan, ze ook efficiënter evangeliseert. “Waar christenen kunnen ervaren wat het betekent om het leven volledig onder Gods bestuur te brengen, zullen ze automatisch anderen

Ik vind het best lastig om te bepalen wat mij het meest aanspreekt in de hoofdstukken: • 3 – Het christendom is een dwangbuis ; • 4 – De kerk is verantwoordelijk voor heel veel onrecht ; • 5 – Hoe kan een God van liefde mensen naar de hel sturen ? Er staan veel bijzondere zaken in de genoemde hoofdstukken. In ieder geval een vraag uit hoofdstuk 4 houdt mij bezig: “ Als het christendom is wat het beweert te zijn, zouden christenen dan geen betere mensen moeten zijn dan de rest?” Ik ben geneigd om die vraag met ‘ja’ te beantwoorden, maar wat is het antwoord van Keller? Keller zegt daarover dat deze veronderstelling is gebaseerd op een verkeerd begrip van wat het christendom zelf leert. Hij noemt daarbij o.a. de volgende argumenten: 1. Iedere goede daad is van God, onafhankelijk van wie die daad uitvoert. Dus ongeacht godsdienstige overtuigingen. 2. De christelijke theologie spreekt over het “diepgeschonden karakter van echte christenen”. 3. Karaktergroei en gedragsverandering v

In het interview met Hans Burger (zie mijn vorige blog Christus: meer dan Verlosser ) gaat het o.a. over ‘mystagogie’ en ‘geloofservaring’. In het ND van 14 januari komen deze onderwerpen ook aan bod: De mystiek van alledaagse, kleine momenten . Dit naar aanleiding van een interview met Annemiek de Jong-van Campen. Zij promoveert deze week op een onderzoek naar mystagogie. Mystagogie is de inwijding van mensen in de geheimen van het bestaan en het geloof. Het gaat daarbij om het begeleiden van mensen op de weg naar Christus. Het gaat erom hoe geloof iets van jezelf wordt. De Jong-van Campen ziet voor een kerk die mensen wil helpen bij de inwijding in, of toe-eigening van het geloof drie taken: - het aanleren van een christelijke werkelijkheidsvisie (geloofstaal, vertrouwdheid met de Bijbel); - het wekken, ‘aanleren’ van spirituele ervaringen; - het duiden, het ontdekken van de betekenis van zulke geloofservaringen. “Je kunt met het geloof zijn opgegroeid of niet, maar hoe maak je het

In cv•koers van januari 2009 staat een interview met Hans Burger: Meer dan Verlosser . Een interview naar aanleiding van zijn promotie over het ‘in Christus’ zijn. Ik heb al eerder over deze promotie geschreven. Fantastisch dat in de GKv zo “een theologische en bijbelse doordenking” beschikbaar komt over dé Persoon die in het christelijk geloof centraal staat: Jezus Christus. De zaken uit het interview blijven mij verbazen. Wat te denken van zinnen als: · (…) “dat het geloof in Christus problematisch is geworden in grote delen van de Nederlandse kerken.” · (…) “de persoon van Christus als iemand met wie je als gelovige een daadwerkelijke relatie hebt, verdween uit beeld.” · (…) “wat het betekent om ‘in Christus’ te zijn, is voor veel kerkgangers onhelder geworden.”Als ik dit lees, denk ik (opnieuw): zullen we in de kerk maar even alles aan de kant leggen en ons eerst eens gaan verbazen en verwonderen over wie Jezus Christus nu werkelijk is? Als we onvoldoende weten wie Jezus is, hoe zo

Stefan Paas schrijft in cv•koers van januari 2009 – ‘ geloven en willen geloven ’ over de vraag: Kunnen wij mensen overtuigen van de waarheid van het christelijk geloof? De vraag raakt mij vooral nu ik het boek ‘In alle redelijkheid’ van Tim Keller gelezen heb. Paas geeft ook een antwoord: (…) “als je in gesprek bent met overtuigde tegenstanders van de visie die je zelf aanhangt, helpen argumenten meestal niets.” Dit geldt niet alleen bij geloof volgens Paas, maar ook bij bijvoorbeeld de politiek. Daarom concludeert Paas aan het eind van zijn artikel, dat de eerste vraag niet is hoe wij mensen kunnen overtuigen van de waarheid van het christelijk geloof. “De vraag is: hoe kunnen we mensen laten verlangen dat het christelijk geloof waar is?” Het gaat dus niet om overtuigen maar om het opwekken van verlangen . Dit schrijft ook Graham Tomlin in zijn boek ‘Een kerk die prikkelt’: voordat we de stap naar uitleg of overtuiging nemen, moet in mensen een verlangen , een vraag om God te vi

Ik heb de vrije dagen aan het eind van het jaar gebruikt om het boek ‘In alle redelijkheid – Christelijk geloof voor welwillende sceptici’ van Tim Keller door te werken. Een bijzonder boek! Bijzonder om te lezen hoe sterk de fundamenten van het christelijk geloof zijn. In de eerste helft van het boek behandelt Keller de meest gehoorde bezwaren die ongelovigen (sceptici) aanvoeren tegen het christelijk geloof. In de tweede helft werkt hij de redenen uit die onder het christelijk geloof liggen. Ik moet zeggen, dat de tweede helft mij het meest aanspreekt. Daarin werkt Keller op een heel mooie manier o.a. het ‘probleem’ van de zonde uit of het belang dat God een drie-enig God is. Niet dat de eerste helft van het boek niet mooi is. Ik denk dat ik moet ‘wennen’ aan de filosofische, logische manier van redeneren en doorredeneren. Wat mij opviel tijdens het lezen was, dat Keller de volgende oproep doet: Gelovigen moeten erkennen dat ze twijfels hebben, ze moeten er ook mee worstelen. Ze

Ik vind het altijd bijzonder om een interview te lezen, waarin een persoon als het ware een kijkje geeft in zijn of haar leven. In dit geval gaat het over het interview met Tim Keller (ND 27 december 2008: De publieke theologie van Tim Keller ) en met Frits de Lange (ND 2 januari 2009: Bootjevaren met Frits de Lange ). Beide staan stil bij het doorvertalen van het evangelie naar de hoorder. Dat maakt het extra boeiend. Twee willekeurige personen, vele kilometers van elkaar verwijderd, vragen aandacht voor hetzelfde onderwerp. De Lange zegt het zo: “Niet ik, maar Christus leeft in mij, zoals Paulus zegt, of met Calvijn: wij zijn niet van onszelf. Dat zijn allemaal woorden die ik niet kan missen, maar het is traditionele geloofstaal, waarmee ik slechts verstaanbaar ben in de kerk. Ik wil publieke theologie bedrijven. Veel mensen zijn de band met de traditie kwijt. Ik wil de weggetjes daarnaartoe weer toegankelijk maken, met hen zoeken naar bronnen van zingeving en inspiratie.” Verderop

In het ND van 27 december 2008 is een interview geplaatst met ‘kerkplanter’ en predikant Tim Keller: De publieke theologie van Tim Keller . In het interview kun je kennis maken met de persoon Tim Keller. Ook vestigt Tim Keller in het interview de aandacht op een aantal m.i. belangrijke zaken. Betekenis van het evangelie voor nu In mijn blog over Een kerk die prikkelt en ‘in Christus zijn’ haalde ik Hans Burger aan: “De betekenis van het evangelie voor het heden krijgt niet voldoende aandacht in de vrijgemaakte traditie.” Tim Keller doet zo’n soortgelijke uitspraak in het interview: “Hij (AG: Richard Lovelace) leerde ons dat de opwekkingen plaatsvonden toen predikers mensen tot het inzicht brachten, dat het grootste deel van hun leven zelfrechtvaardiging was. Veel christenen aanvaarden wel dat ze gered zijn door genade en niet door werken, maar weten niet hoe het uitwerkt in hun leven . Op het moment dat christenen er echter achter komen wat de gevolgen zijn van het nieuwe leven, is d