Arjan's blog

Waarom vind ik het boek ‘ Namaakgoden ’ van Tim Keller zo boeiend, zo bijzonder? Ik vind de definitie die Keller geeft voor een afgod bijzonder, verdiepend. Zonde, afgoderij associeerde ik veelal met slechte dingen zoals stelen, liegen, bedriegen, etc. Keller gaat echter een stap verder: het gaat bij afgoden of namaakgoden veelal over goede dingen, die ultieme, absolute waarde krijgen in je leven. Goede dingen die vergoddelijkt zijn. Het blikveld wordt zo veel groter. Ik moet niet alleen in de spiegel kijken om slechte dingen op te sporen, maar ook bij goede dingen is spiegelen noodzakelijk. Dat betekent ook dat afgaan op de buitenkant van dingen, daden, personen niet kan. Ook bij goede daden kan er sprake zijn van pure afgoderij. We moeten doorvragen om zo zicht te krijgen op drijfveren en motieven. Die geven de doorslag. Het is tot Gods eer of tot eer van namaakgoden. Keller bepaalt mij er weer bij hoe verwoestend het dienen van namaakgoden feitelijk is. Het dienen van namaakgod

Jos Douma haalt in zijn tweede preek over 2 Kor. 3 : 18 een uitspraak van Johan Cruyf aan: ‘ je gaat het pas zien als je het door hebt .’ Ik moest daar weer aan terugdenken bij het lezen van het boek ‘ Namaakgoden ’ van Tim Keller . Wij zijn verblind voor bepaalde zaken omdat namaakgoden zich goed kunnen verbergen en wij ziende blind kunnen zijn. Keller beschrijft het samenspel tussen persoonlijke, culturele en religieuze afgoden. Als Bijbels voorbeeld gebruikt hij daarbij Jona . Jona ergert zich kapot en is kwaad op de Heer als deze genade betoont aan de inwoners van Nineve. Maar hoe kan Jona nu zo kwaad zijn op God als deze genade en mededogen toont? Het antwoord (van Keller) is: Jona was verblind door zijn afgoden. “Is je hart in de greep van een afgod, dan spint die afgod een web van valse voorstellingen over succes en mislukkingen, geluk en verdriet. Hij geeft zijn eigen herinterpretatie van de werkelijkheid.” Jona had het niet door en zag het dus ook niet. Hij was ziende blind

Het lijkt mij zinvol als een kerk nadenkt over wat er vanuit de cultuur op de kerk afkomt. De cultuur waarin wij leven te analyseren om zo haar (potentiële) afgoden op te sporen. Maar afgoderij kent allerlei vormen. Er is sprake van een afgoderijsysteem . Culturele afgoden vormen slechts één onderdeel uit dit systeem. Het is dus onvoldoende om alleen de culturele afgoden op te sporen zonder ook aandacht te geven aan persoonlijke en religieuze afgoden. Daarnaast beïnvloeden de verschillende afgoden elkaar ook nog eens. Een analyse van één onderdeel uit het afgoderijsysteem geeft nog geen zicht op het hele systeem. Daarnaast zal een kerk zich vooral ook druk moeten maken over de religieuze afgoden. De afgoden in ons geloof. Een kerk boet aan geloofwaardigheid in als ze wel waarschuwt tegen de culturele en persoonlijke afgoden en niet tegen de religieuze. De afgoderij zoals die binnen de kerk zich voordoet. Keller noemt in zijn boek ‘ Namaakgoden ’ de volgende vormen van religieuze

Het is wel mooi dat Tim Keller in zijn boek ‘ Namaakgoden ’ uitgebreid beschrijft hoe afgoderij precies in elkaar steekt, maar is er ook een oplossing? Kan ik vrij worden van afgoderij? Nee, in dit leven zijn wij niet zonder zonde en de drijfveer achter onze zonde is afgoderij. De afgoden laten zich niet verwijderen. Is er dan helemaal geen hoop? Toch wel, er is een oplossing: Jezus Christus. Door Christus kan ik bevrijd worden van afgoden. De weg daartoe beschrijft Keller in genoemd boek. Die weg loopt via het zoeken van de afgoden en deze vervangen door de enige ware levende God. Keller tekent daarbij aan dat het hierbij niet gaat om een algemeen geloof in God. “Dat hebben de meeste mensen wel, terwijl hun ziel toch door afgoderij geteisterd wordt. Wat we nodig hebben is een levende ontmoeting met God.” Zoeken : Iedereen heeft last van afgoden; “ze verschuilen zich in ieder mens”. We zullen ze dus moeten opzoeken, moeten herkennen. Onszelf moeten bevragen om zo helder te krijgen o

Wat is nu het probleem van namaak- of afgoden en afgoderij? Tim Keller geeft in zijn boek ‘ Namaakgoden ’ talloze voorbeelden vanuit de praktijk en de Bijbel welke problemen er achter afgoden wegkomen. Welke ellende namaakgoden veroorzaken. Hier een korte bloemlezing van problemen en ellende zoals beschreven in genoemd boek. Keller schrijft dat namaakgoden (uiteindelijk) altijd teleurstellen, omdat ze niet kunnen geven wat alleen God kan geven. Namaakgoden hebben een verwoestende invloed bijvoorbeeld op relaties. Namaakgoden veroorzaken allerlei psychologische problemen, “doordat we van goede dingen afgoden maken die we onder controle willen houden en die ons dan het vel over de oren halen.” We worden beheerst door de heer van ons leven. Die heer kan een namaakgod zijn of God. Namaakgoden maken een verslaafde van je en een verslaafde maakt vaak domme en destructieve keuzes. Namaakgoden kunnen je een vals gevoel van veiligheid geven. Namaakgoden kunnen je een verwrongen zelfbeeld gev

Keller noemt in zijn boek ‘Namaakgoden’ een hele lijst categorieën van afgoden. Van theologische afgoden, seksuele afgoden tot culturele afgoden. Ook deelt hij de afgoden in in groepen. Zo schrijft Keller over de indeling ‘ diepe afgoden ’ en ‘ oppervlakkige afgoden ’. Bij diepe afgoden gaat het om je drijfveren en temperamenten. Deze afgoden zijn actief op een dieper niveau, in je hart. Keller denkt daarbij aan: ultieme vormen van macht, bevestiging, comfort en beheersbaarheid. Oppervlakkige afgoden zijn de meer concrete en zichtbare afgoden: geld, je partner, je kinderen, etc. Met deze oppervlakkige afgoden zoeken de diepe afgoden naar vervulling. Zo kan de afgod geld (oppervlakkige afgod) als drijfveer hebben macht maar ook comfort of beheersbaarheid (diepe afgoden). Keller stelt dat het geen zin heeft de oppervlakkige afgoden aan te pakken. De diepe afgoden moeten worden aangepakt. Zij vormen immers de drijfveer achter de oppervlakkige afgoden. Een andere indeling is die van

Ik las laatst het boek ‘ Namaakgoden ’ van Tim Keller . De ondertitel van het boek is: ‘De lege beloften van geld, seks en macht, en de enige werkelijke hoop.’ Keller legt in dit boek uitgebreid uit wat wij moeten verstaan onder namaak- of afgoden en afgoderij. Afgoden zijn volgens Keller (veelal) goede dingen – zoals een geslaagde carrière, liefde, materiële bezittingen, het gezin zelfs – die door een mensenhart worden veranderd in ultieme zaken. “Ons hart vergoddelijkt deze dingen en maakt ze tot centrum van ons leven. We denken dan dat die dingen zin en zekerheid en vervulling zullen schenken als we ze hebben.” Iets wat op zichzelf genomen goed is, krijgt ultieme waarde toegedicht, vormt een absolute waarde. Afgoderij is: “Alles wat belangrijker voor je is dan God, alles wat je hart en verbeelding meer in beslag neemt dan God, alles wat je zoekt om ervan te ontvangen wat alleen God kan geven.” “Is er iets dat voor je geluk, de zin van je leven en je identiteit van fundamenteler