Arjan's blog

Ik las in MT (Management Team) het artikel: ‘ Zo houdt De Boer zijn spits in het gareel ’. Het artikel gaat over het managen van lastige mensen. In het artikel worden vijf principes opgesomd waarmee lastige mensen beter in het gareel te houden zijn. Het artikel viel mij niet op omdat het over voetbal of lastige mensen gaat. Het was vooral het derde principe die mij aandacht trok: ‘Aanspreken op gedrag’. “Scheid het gedrag van de persoon. Spreek de lastpak aan op hoe hij doet en wat hij zegt en heel nadrukkelijk niet op wie hij is. De kans is daarmee veel groter dat de woorden aankomen en er voldoende ruimte overblijft om de relatie succesvol voort te zetten. (…) Als conflicten op de man worden gespeeld, is de kans klein dat het ooit nog goed komt.” Dit principe deed mij weer terugdenken aan wat ik schreef op mijn blog ‘ Anders-zijn van de ander ’. Ik schreef over begrip en onbegrip over het anders-zijn van andere mensen. Na het lezen van genoemd artikel in MT realiseerde ik mij des t

Larry Crabb vertelt in zijn boek ‘De ideale kerk’ dat hij bidt om een opwekking. Een opwekking voor hem persoonlijk, maar ook voor de kerk. “Hoe meer ik bid om een opwekking, hoe meer een voor de hand liggende waarheid duidelijk wordt. Tenzij de Geest ons laat zien wat de Vader het meest verheugd (en ergert) wanneer we bijeenkomen, zullen we komen aanzetten met allerlei soorten ideeën en hoop en manieren om dingen te doen, zoals aanbidding en preken en kleine groepen, die allemaal een duivels ding gemeenschappelijk hebben, een duivels ding dat we als engelachtig zullen beschouwen: hanteerbaarheid.” Geen opwekking zonder de Geest. In het laatste hoofdstuk ‘conclusie’ schrijft Crabb (o.a.) dit: “Dus wij kunnen noch een echte kerk tot stand brengen noch mensen naar een echte kerk trekken. Dan blijft alleen het gebed over. Opwekking hangt af van het gebed om Gods Geest, om ons te laten zien en horen wat Jezus zag en hoorde.” En in zijn ‘epiloog’ lees ik: “Als je je aangesproken voelt d

Larry Crabb schreef een boek met de titel ‘De ideale kerk’ met als ondertitel ‘Waar onvolmaakte mensen God ontmoeten’. Voordat we Larry verdenken van idealisme noem ik ook nog de Engelse titel van het boek: Real Church. Het boek gaat dus over de ware of de echte kerk. Crabb vertelt in het boek waarom hij deze schreef: “De kerk waar ik heen wil – waar is die? Wat is dat voor kerk? Welke kerk zou me aantrekken? Wat voor soort kerkdienst zou ik niet graag missen? Bij welke kerk zou het een voorrecht zijn om ertoe te behoren? Ik had er moeite mee om een antwoord te vinden. Daarom heb ik besloten om er meer over na te denken. Ik kan het beste nadenken met een pen in mijn hand. Vandaar dit boekje.” Crabb begint zijn boek met een probleemstelling: “Waarom verlies ik – en anderen die al tientallen jaren trouwe, regelmatige kerkgangers zijn – de interesse om zelfs maar naar de kerk te gaan, laat staan daar actief in te worden? Is het tijd voor weer zo’n vernieuwings- of hervormingsbeweging,

In mijn vorige blog schreef ik over ‘ onbegrip ’: ‘Onbegrip is zomaar gebaseerd op onwetendheid’. Tjeerd Boersma schrijft ook over begrip en onbegrip en wel in ‘Het conflict te lijf’. [1] Volgens hem ontstaan “verreweg de meeste conflicten door een ‘onschuldig anders-zijn’ van de ander, en maar weinig door echt boevengedrag en kwade opzet”. “Doordat iedereen uniek en dus anders is, is er ook niemand die ik helemaal begrijp. Dat levert spanning op – niet te voorkomen en heel normaal.” Hij geeft aan dat je met die spanning twee kanten op kan: het kan leiden tot meer begrip óf meer onbegrip . Begrip leidt tot vertrouwen, acceptatie, respect en verrijking. Onbegrip leidt tot wantrouwen, afwijzing, verachting en scheiding. Onschuldig anders-zijn van de ander. Over anders-zijn schrijft ook Henri Nouwen mooie woorden. [2] “Vreemden, mensen die anders zijn dan wij, maken ons vaak angstig, achterdochtig, vijandig zelfs. Hun anderszijn zorgt ervoor dat wij ons onzeker voelen.” Hoe komen w

In CV•Koers van maart 2011 (nummer 02) staat een mooi artikel van Arie de Rover: ‘ Jij en Gods genade ’. In dit artikel gaat het over identiteit, gedrag, over genade e.d. Over de oudste zoon (uit de gelijkenis van de verloren zoon) en over vrij zijn in Christus. Ik hoorde het verhaal ooit live van Arie de Rover. Een indrukwekkend verhaal door de manier waarop Arie het verhaal bracht. Maar zeker ook een indrukwekkend verhaal vanwege de inhoud. Ik denk dat het een heel fundamenteel verhaal is. Een verhaal dat velen nog niet kennen of wel kennen maar niet begrijpen of toepassen in het dagelijks leven, het geloofsleven en kerkelijk leven. Nu is dat verhaal heel kernachtig uitgeschreven op drie A4-tjes. In veel van mijn blogs vind je genoemde onderwerpen terug: identiteit , gedrag , genade , in Christus zijn . Ook in mijn blog ‘ Zonde, schuld en genade ’ en de blogs die daaraan voorafgaan, vind je terug wat Arie in genoemd artikel schrijft. Het zijn onderwerpen die mij na aan het hart l