Slachtoffermentaliteit

Henry Cloud schrijft in zijn boek ‘4 stappen naar een sterke identiteit’ dat er geen liefde bestaat zonder vrijheid. Maar die vrijheid is niet grenzeloos. Op een andere blog schreef ik al, dat grenzen en verantwoordelijkheid alles met elkaar te maken hebben. Vrijheid kan dus niet bestaan zonder verantwoordelijkheid.

Maar hoe zit het dan met die verantwoordelijkheid? We moeten ons toe-eigenen wat van ons is en er verantwoordelijkheid voor nemen. Als onze geliefden ons teleurstellen bij het uitoefenen van hun vrijheid, dan is dat onze verantwoordelijkheid. Ons gevoel (van teleurstelling) behoort immers tot ons ‘erf’. Gevoel is een aspect van onze persoonlijkheid. ‘Dit geldt ook als de vrijheid van de ander hen ertoe brengt tegen ons te zondigen. De pijn die we voelen is niet onze schuld, maar het is wel onze verantwoordelijkheid om ermee om te gaan.’

Als we niet onze verantwoordelijkheid nemen, ‘blijven we vastzitten in het anderen de schuld geven en zijn we machteloos tegenover hun zonde. Deze ‘slachtoffermentaliteit’ houdt veel mensen vast in hun pijn.’ Veel mensen nemen geen (of beperkt) verantwoordelijkheid voor hun leven. ‘Ze blijven steken omdat ze willen dat anderen veranderen. Ze willen dat anderen het goedmaken, maar meestal zullen ze dat niet doen.’ Het gevoel van pijn of teleurstelling zijn natuurlijke gevoelens (!), ‘maar ze moeten langzamerhand leiden tot een besef van verantwoordelijkheid voor de situatie (…)’. ‘Onze situatie is een onderdeel van ons erf.’